dinsdag, 12 september

We zijn nu een week verder en ik heb weer veel te vertellen. Het is nu het eerste momentje in een lange tijd dat ik even tijd heb om weer verder aan mijn blog te schrijven. Ik zet me in een koffiebar hier, en geef jullie mijn volgende update over mijn fantastische reis!

Het kippengevecht waar ik vorige keer geëindigd was liep niet echt in ons voordeel. Ben en Wawan, een van de coördinatoren van het vrijwilligershuis in Lovina, hebben enkel geld verloren en ik heb beseft dat ik nooit meer naar zo'n gevecht zou gaan kijken. Een stel aggressieve kippen met messen aan hun poten die elkaar na 7 seconden vermoorden is echt niets voor mij.
Later die avond gingen we naar de 'funky place', de enige bar in Lovina waar je 's avonds kan uitgaan. Het is gelegen aan het strand met leuke lichtjes, een karaoke podium en bierpong. De sfeer tussen de vrijwilligers is zo heerlijk dat ik me elke dag steeds gelukkiger en gelukkiger voel. Een avondje funky place heeft mijn 'trauma' van het kippengevecht dus mooi genezen. Na de funky place gingen we met z'n allen op het strand zitten waar de eigenaar van de bar en nog wat andere Balinezen samen met de jongens van het vrijwilligerskamp een kampvuur maakten. Het was volle maan die avond en volgens traditie maken ze in Bali dan altijd een kampvuur. We speelden wat muziek en ik had enorm diepe en interessante gesprekken met een paar mensen. Een van de beste avonden die ik hier al heb gehad!

De yoga ging elke dag beter en beter. Als je 4 uur yoga per dag doet voor een week lang voel je je lichaam veranderen. Ik werd kalmer, leniger en mijn hoofd werd vrijer. In België ben ik soms zo gespannen. Ik maak me om te veel dingen zorgen en iedereen heeft te veel stress. Ik begrijp ergens dat mijn houding hier zo anders is omdat je aan de andere kant van de wereld in hét paradijs zit, maar toch hoop ik dat ik deze rust en het vredige gevoel in mijn hoofd kan behouden wanneer ik terug kom.
Op woensdag ging ik met Vanessa, het meisje van Zwitserland dat ook het yogaprogramma deed, naar de Pura Ulun Danu Bratan, een prachtig tempelcomplex aan een groot meer gelegen. Er waren niet veel toeristen dus je kon de rust en stilte voelen en het was heerlijk. Het was de plek in Bali die ik het liefst van al wou bezoeken dus was dan ook enorm blij dat ik er eindelijk was. We gingen ook nog naar een Boeddhistisch monnikenklooster en vervolgens naar de Hot springs waar we lekker rustig wat gegeten hebben. Een heerlijk rustige dag voor we weer met de yoga verder gingen! 

Donderdag was de laatste dag van het Yogaprogramma. Ook de meeste vrijwilligers beginnen hun weekend al op vrijdag omdat het anders niet echt de moeite is om nog wat te reizen. Mijn bestemming voor het weekend: De Gili eilanden! Ik ging samen met de twee Amerikaanse meisjes, een Duits meisje en Ben, de Franse jongen naar Gili T, bekend als hét party-eiland van Bali. De rust van de yogaweek zou dus snel onderbroken worden door feesten en plezier!
We vertrokken vrijdagochtend met de Taxi en dan met de boot. Aangekomen op het strand besefte ik meteen dat ik op hét paradijs beland was en dat ik dit weekend dus niet veel zou slapen. We verbleven in een leuk hostel genaamd 'Wonderland' en het was volledig in thema van Alice in Wonderland. Het hostel behoorde tot twee gekke broers, een tweeling, die echt knettergek waren maar geweldig. Je kon zien dat ze het hele feestleven gewend waren en ze leken nog steeds onder de invloed van de dag ervoor maar het was een enorm grappig duo. Alle gasten die er waren waren al even spontaan en enthousiast. Ik kan al niet meer tellen hoe veel nieuwe mensen van allemaal verschillende nationaliteiten ik hier heb leren kennen.
We gingen die avond en de avond erna uit met de mensen van ons hostel, inlclusief de broers en de andere werknemers daar. Van bierpong naar Techno naar reggae naar Commerciële muziek naar ... We hebben ons kapot geamuseerd.
In de ochtend ging ik samen met Ben en Isa snorkelen. Normaal gezien ben ik bang van vissen maar zoals ik al zei had ik besloten om mijn grenzen hier wat te verleggen en dingen te doen die ik normaal nooit zou doen. Het was ongelofelijk mooi! Het was net een scène uit Nemo en ik kwam zelfs op 10 centimeter van een gigantische waterschildpad die bijna even groot was als ik. Mijn angst heb ik mooi overwonnen dus! 

Na de Gili's was het tijd voor het tweede, meer serieuze deel van mijn reis hier: vrijwilligerswerk in Ubud. Na afscheid te hebben genomen van de Amerikaanse meisjes en Isa vertrok ik met de boot richting het zuiden, waar ik een shuttlebus zou nemen naar Ubud. Ben zou ik het volgende weekend weer zien wanneer we met twee naar een plek in het zuiden gaan reizen.
De bootrit duurde drie uur lang en ik was zeeziek. omdat ik op volle zee zat in een snelle boot was de rit heel wild en schommelig. Na de rit met de shuttlebus en daarna nog eens een taxi was ik dolgelukkig wanneer ik eindelijk aankwam op mijn kamer. Ik ging van een armzalig gedeeld kamertje in Lovina naar een prachtige kamer in Ubud! Ik heb hier een eigen meditatietempeltje, een groot bed en een eigen badkamer. Mijn dag kon niet meer stuk. Al snel leerde ik Gabriella kennen, een meisje uit Colombia met wie ik de komende 2 weken zou lesgeven. Ook leerde ik eindelijk nog eens wat Belgen kennen: Camille en Justin. Het is fijn om na een lange tijd nog eens je eigen taal te kunnen spreken.
Ik bezocht maandag nog de Ubud Market in de ochtend waar ik wat souvenirs kocht voor de mensen thuis, en dan was het tijd voor mijn eerste dag les geven!
Mijn klas is echt heel leuk. De kinderen zijn 10 of 11 jaar oud en kunnen al een beetje Engels, wat fijn is want dan heb je al een basis om op verder te bouwen. We speelden wat kennismakingsspellejes, we testten hun niveau van Engels door ze wat oefeningen te geven, en gingen daar dan verder op in. Ik zie het helemaal zitten!
In de avond gingen we met een groep van 10 na het eten nog iets drinken in een goedkoop cafétje daar. Ik hoorde ontzettend veel gekke en mooie verhalen van alle mensen en het is heel leuk om ieders accent te horen. Iedereen is zo verchillend maar toch komen we allemaal samen op deze utopische plek om iets goeds te doen en dat is prachtig vind ik. 

Deze ochtend ging ik met 5 andere meisjes naar een waterval hier in Ubud om wat te zwemmen en foto's te nemen. Nu ben ik net terug en ik ga me klaarmaken om straks weer les te gaan geven. Ik heb er zin in! 

See you next story!

Robin.